Cumhurbaşkanının 12 Mart ve 30 Mart tarihlerinde peş peşe yaptığı Ulusa Sesleniş konuşmaları kelimenin tam anlamıyla hayal kırıklığı yarattı. Çünkü ne koronavirüsle mücadelede geleceğe güvenle bakmamızı sağlayacak bir tabloyla karşı karşıya kaldık ne de sosyal devlet olmanın gereğinin yerine getirildiğine tanık olduk.

İstanbul Şubemiz: Sosyal Devlet: Bugün Değilse Ne Zaman?
Cumhurbaşkanının 12 Mart ve 30 Mart tarihlerinde peş peşe yaptığı Ulusa Sesleniş konuşmaları kelimenin tam anlamıyla hayal kırıklığı yarattı. Çünkü ne koronavirüsle mücadelede geleceğe güvenle bakmamızı sağlayacak bir tabloyla karşı karşıya kaldık ne de sosyal devlet olmanın gereğinin yerine getirildiğine tanık olduk.
Ne yazık ki Sayın Cumhurbaşkanının konuşmalarında yer yer hamaset öne çıkmış, devlet olmanın gereği olarak hayata geçirilen uygulamalar, alınan önlemler lütuf gibi ifade edilmiş, en önemlisi de konuşmaların, asıl ihtiyaçların karşılanmasından, can yakıcı sorunların çözümünden uzak olduğu gözlenmiştir.
Özellikle 30 Mart tarihli konuşma sosyal devlet iddiasının ne kadar dayanaksız olduğunu, Anayasa hükmü olan sosyal devlet olma özelliğinin yok edildiğini gösterdi. Koronavirüsle mücadele eden bütün ülkeler, sokağa çıkma yasağı veya karantina nedeniyle oluşan hak kayıplarını ve mağduriyetleri giderecek önlemler almışken, Türkiye`nin benzer kararları gündemine dahi almaması, hatta "Biz bize yeteriz Türkiyem" kampanyası ile vatandaşlardan para talep ettiğini ilan etmesi içinde bulunduğumuz durumun ne kadar dramatik olduğunu açığa çıkarttı.
Mevcut önlemler çerçevesinde binlerce insan işsiz kalmıştır, esnaf zor durumdadır. İnsanlar yaşamını asgari düzeyde sürdürebilecek kadar gelirden bile mahrumdur. Bu halin daha fazla sürdürülebilmesi mümkün değildir.
Haliyle yüzbinlerce insan Cumhurbaşkanının konuşmasına merakla beklemiş, ne yazık ki ekran başından hayal kırıklığı ile ayrılmıştır.
Gün gün açıklanan veriler, koronavirüs ile mücadeleden bu yöntemle sonuç almanın mümkün olmadığını göstermektedir. Çünkü mücadele için yapılan "evde kal" çağrısının ekonomik durumu iyi olanlar ve emekliler dışında etkisi sınırlı olmuş, çalışmak zorunda olan milyonlarca insan hem kendi hem yakınlarının sağlığını tehlikeye atmakla kalmamakta, aynı zamanda koronavirüsle mücadelede zafiyet yol açılmasına neden olmaktadır.
Daha önceki açıklamamızda belirttiğimiz gibi binlerce mühendis ve işçinin çalıştığı şantiyeler faaliyetine devam etmektedir. Şantiyelerde bulunan yemekhanelerde, yatakhane olarak kullanılan prefabrik yapılarda bırakalım sosyal mesafe uygulanmasını ya da koronavirüs için önlem alınmasını temel hijyen kurullarının bile uygulanması bile mümkün değildir. Şantiyeler bu anlamda denetlenmemektedir. Çalışanlar ise kaderine razı olarak yaşamını sürdürmektedir.
Şantiyeler bir an önce faaliyetine son vermelidir. Sosyal devlet bu noktada devreye girmeli, mühendislerin ve işçilerin hakları devlet güvencesine alınmalı, gelirden mahrum kalanları devlet desteklemelidir.
Cumhurbaşkanının konuşmasından şantiyeler de dahil olmak üzere bütün işkolları için yeni kararlar alınması yönündeki beklenti bir kez daha karşılıksız kalmıştır.
O halde sormak istiyoruz: Sosyal devlet bugün değilse ne zaman yüzünü gösterecektir? Anayasanın sosyal devlet hükmü kâğıt üzerinde mi kalacaktır?
TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası
İstanbul Şube Yönetim Kurulu